کد مطلب:29145 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
3784. شرح نهج البلاغة:گروهی از اساتید ما آورده اند... كه علی علیه السلام، مردم را در صحن دار الحكومه (و یا گفته اند صحن مسجد جامع كوفه) سوگند داد و فرمود:«كدام یك از شما شنیده است كه پیامبر خدا می فرمود:" هر كه من مولای اویم، علی مولای اوست "؟». دوازده نفر برخاستند و گواهی دادند و انس بن مالك در بینِ جمعیت بود و برنخاست. علی علیه السلام به وی فرمود:«ای انس! با آن كه شاهد بودی، چه چیزْ موجب شد كه برنخیزی و گواهی ندهی؟». انس گفت:ای امیر مؤمنان! پیر شده ام و فراموش كرده ام. فرمود:«پروردگارا! اگر دروغگوست، سفیدی ای بر چهره اش نِه كه دستار، آن را نپوشانَد». طلحة بن عمیر گفت:سوگند به خدا كه پس از آن، پیسی را بر پیشانی اش دیدم. و عثمان بن مطرّف گزارش داده كه مردی در اواخر عمر انس بن مالك، از وی درباره علی بن ابی طالب علیه السلام پرسید. انس گفت:من بعد از روز صحن [ و ماجرای استشهاد و نفرین علی علیه السلام] تصمیم گرفتم هرگاه از من درباره علی علیه السلام پرسیده شد، هیچ حدیثی را كتمان نكنم. او در روز قیامت، سردسته پرهیزگاران است. سوگند به خدا كه این را از پیامبرتان شنیدم![2]. ر. ك:ج 2، ص 313 (نفرین علی درباره پنهان كنندگان).
3783. الأمالی - به نقل از عبد المؤمن انصاری، از پدرش، از انس بن مالك -:از انس پرسیدم:به نظر تو چه كسی نزد پیامبر خدا پیش تر بود. گفت:هیچ كس را به اعتبار علی بن ابی طالب ندیدم. در نیمه های شب، مرا می فرستاد كه او را بیاورم و تا صبح با او می نشست و تا زمانی كه دنیا را ترك كرد، علی نزد او چنین بود.[1].